Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου 2012

Βινεγκρέτ με ροκφόρ


Η Κατερίνα Νομικού προτείνει....

Υλικά :
 ½ κουταλιά της σούπας μουστάρδα
 2 κουταλιές της σούπας ξύδι
 ½ φλυτζάνι ελαιόλαδο
 1 κουταλιά της σούπας ψιλοκομμένο μαϊντανό
 60  γρ. ροκφόρ σε κομματάκια
 Αλάτι
 Πιπέρι
Εκτέλεση :
Ανακατεύουμε τη μουστάρδα με το ξύδι, προσθέτουμε αργά το ελαιόλαδο ανακατεύοντας συνέχεια το μίγμα μέχρι να ομογενοποιηθούν τα υλικά.
Προσθέτουμε τον μαϊντανό, το ροκφόρ, το αλάτι, το πιπέρι και ανακατεύουμε.

Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου 2012

Γεμιστό ψαρονέφρι



της Κατερίνας Κρητικού


ΥΛΙΚΑ :
1 ψαρονέφρι
½ φλυτζάνι ψιλοκομμένο κρεμμύδι
4 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο
1 φλυτζάνι γαλέτα
¼ φλυτζανιού ψιλοκομμένο    
μαϊντανό
¼ κουταλάκι του γλυκού      
ψιλοκομμένο φασκόμηλο   
¼ κουταλάκι του γλυκού     
ψιλοκομμένο δεντρολίβανο 
1/4 κουταλάκι του γλυκού αλάτι
1/8 κουταλάκι του γλυκού πιπέρι
1 αυγό
                                                                       1 κομμάτι μπέικον
ΕΚΤΕΛΕΣΗ :
Ανοίγουμε το ψαρονέφρι μέχρι να γίνει επίπεδο.
Σωτάρουμε το κρεμμύδι και προσθέτουμε τη γαλέτα μέχρι να πάρει ελαφρώς καφέ χρώμα.
Κατεβάζουμε από τη φωτιά, προσθέτουμε τον μαϊντανό, το φασκόμηλο, το δεντρολίβανο, το αλάτι, το πιπέρι και το αυγό ανακατεύοντας καλά.
Βάζουμε τη γέμιση περίπου στη μέση στο ψαρονέφρι, το τυλίγουμε, βάζουμε το μπέικον στη κορυφή και το δένουμε με μαγειρικό σπάγκο.
Το ψήνουμε, χωρίς να το έχουμε σκεπάσει, στους 180 βαθμούς για περίπου 40 λεπτά.
Το αφήνουμε να κρυώσει για 10 λεπτά πριν το κόψουμε σε φέτες.

ΧΥΜΟΣ ΑΠΟ ΦΥΛΛΑ ΕΛΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ

Χυμός από φύλλα ελιάς Συνέντευξη του Δρ. Λαμπρόπουλου στον Δρ. Πάππα
Από την Rulla de Lucci
Αθήνα, Δεκέμβριος 2000
Το ακόλουθο άρθρο αναφέρεται στην θεραπευτική εμπειρία του Δρ. Λαμπρόπουλου με τον χυμό από φύλλα του μεσογειακού ελαιόδεντρου ως αντικαρκινικού παράγοντα και πώς η θεραπευτική χρήση του ξεκίνησε.
Σχετικά με τις θεραπείες, ο Δρ. Λαμπρόπουλος μίλησε στον Δρ. Πάππα λίγους μήνες νωρίτερα, όταν ο Δρ. Πάππας τον συνάντησε για να τον ενημερώσει για τον επιτυχημένο συνδυασμό των μαγνητικών παλμών και του χυμού από τα φύλλα του ελαιόδεντρου.
Ο Δρ. Λαμπρόπουλος είναι ένας μεγάλος στρατιωτικός γιατρός, ένας πρακτικός της γενικής ιατρικής, ο οποίος γεννήθηκε το 1915 .
Έζησε τους δύο Παγκόσμιους Πολέμους και τον Εμφύλιο Πόλεμο και παρατήρησε από πρώτο χέρι τον θάνατο ανθρώπου και φύσεως σε μεγάλη κλίμακα. Ποτέ δεν σταμάτησε να αγαπά και να ενδιαφέρεται και για τα δύο, τον άνθρωπο και την φύση. Έζησε όλη του την ζωή προσπαθώντας να θεραπεύσει και να παρηγορεί τον άνθρωπο και να προστατεύει το περιβάλλον από την καταστροφή. Για να θεραπεύσει τον άνθρωπο, εκτός από την επίσημη ιατρική, αναζήτησε βοήθεια από την μεγάλη φαρμακευτική εταιρία που τον περιέβαλλε, την Φύση. Όλες οι κουλτούρες ανά τον κόσμο έχουν χρησιμοποιήσει βότανα από αμνημονεύτων χρόνων – όχι μόνον οι άνθρωποι, αλλά και τα ζώα τρέφονται με ιδιαίτερα φυτά όταν είναι άρρωστα.
Τα ανθρώπινα όντα δεν μπορούν να παράγουν, όπως κάνουν τα φυτά, τα αναγκαία συστατικά για την ζωή. Έχουν μάθει να παίρνουν ό, τι χρειάζονται από το περιβάλλον για την διατροφή και την ιατρική τους φροντίδα. Σήμερα οι άνθρωποι τρώνε και γεμίζουν μόνο τα στομάχια τους χωρίς να ικανοποιούν τις ανάγκες του σώματός τους. Ακολουθώντας τις εμπορικές διαφημίσεις, σιγά σιγά χάνουν το ένστικτο για αυτοθεραπεία και οδηγούν το σώμα τους σε ανισορροπία και ασθένεια.
Ότι τα ελαιόδεντρα ζουν πολύ είναι ένα γνωστό γεγονός και ελαιόδεντρα 1,000 ετών, ακόμη υγιή και παραγωγικά, είναι ένα σύνηθες φαινόμενο στην Ελλάδα…….
Καθώς κοίταζε ένα παντελώς ξεραμένο ελαιόδεντρο, παρατήρησε ότι μόνο στο ένα κλαδί του δέντρου, υπήρχε ένα φρέσκο πράσινο βλαστάρι, στο μέγεθος ενός γκρέιπφρουτ, που έμοιαζε με νεόπλασμα (νέα δημιουργία), και όχι σαν ένα νέο κλαδί. Αργότερα, επίσης παρατήρησε ότι τα ελαιόδεντρα, μια στο τόσο, αναπτύσσουν μικρές μαύρες δομές ιστών, επονομαζόμενα «καρκινικά» από τους επαρχιώτες.
Τελικά, ο Δρ. Λαμπρόπουλος άρχισε να στοχάζεται πάνω στην ιδέα ότι ίσως τα ελαιόδεντρα ζούσαν πολύ επειδή παρήγαγαν έναν παράγοντα ο οποίος περιόριζε την ανάπτυξη μικρών κυστών σε μεγάλους όγκους καρκίνου. Τελικά, μια μέρα, αποφάσισε να μάθει για τον εαυτό του και ξεκίνησε να εκτελεί το δικό του πείραμα.
Ο Δρ. Λαμπρόπουλος κατάρτησε επιστημονικά ελεγχόμενα περιβάλλοντα για την στέγαση κουνελιών, κοτόπουλων, μυρμηγκιών και μελισσών. Αποφάσισε, επειδή ήταν ευκολότερο για έλεγχο, να ταϊζει τα ζώα με χυμό από φύλλα ελαιόδεντρου και όχι με σκέτα φύλλα.
Αυτό που παρατήρησε ήταν σταθερό, πολύ ενδιαφέρον και πολύ καθησυχαστικό.
Τα ελεγχόμενά του κουνέλια ανέπτυξαν αντίσταση ενάντια στην κοκκιδίαση.
Τα ελεγχόμενά του κοτόπουλα σταμάτησαν να αναπτύσσουν όγκους στο στομάχι και στην μήτρα.
Η αλλαγή της τροφής και του περιβάλλοντος στα μυρμήγκια τροποποίησαν την έκφραση των γονιδίων τους.
Συμπτωματικά, ενώ προχωρούσε με τα πειράματά του, τον έφτασαν φήμες για μια γυναίκα με μελάνωμα που έγινε καλά με τον χυμό από φύλλα ελαιόδεντρου και γρήγορα έμαθε ότι ήταν πράγματι ένα τέτοιο άτομο, το πρώτο που είχε ακούσει ποτέ σχετικά με την θεραπεία ανθρώπου με χυμό από φύλλα ελιάς.
Ο γιατρός συνάντησε την μεγάλη γυναίκα σ ‘ένα χωριό κοντά στην Πάτρα. Είχε μελάνωμα, και οι γιατροί, αφού, «λόγω της αδυναμίας για επιπλέον παρακέντηση των φλεβών», μια θεραπεία φαινόταν αδύνατη για εκείνη, την έστειλαν από το νοσοκομείο της Αθήνας πίσω στο χωριό της ώστε να πεθάνει τουλάχιστον σπίτι. Ήταν, ωστόσο, στο χωριό της ένας άντρας επισκέπτης από την Κύπρο που της είπε να πιεί τον χυμό από τα φύλλα ελιάς και θα γίνει καλά. Όντας απελπισμένη, το δοκίμασε και το μελάνωμα εξαφανίστηκε. Αρκετά σύντομα, οι φήμες αυτού του γεγονότος διαδόθηκαν γρήγορα και μακριά και άρρωστοι άνθρωποι άρχισαν να πίνουν τον χυμό ως θεραπεία. Είχαν εύκολη πρόσβαση στα υλικά που χρειάζονταν, ήταν δωρεάν και εύκολο να φτιαχτεί.
Για πρώτη φορά, ο Δρ. Λαμπρόπουλος χρησιμοποίησε αυτή την θεραπεία σε ασθενή με καρκίνο του προστάτη εξαπλωνόμενο στους όρχεις. Αν και είχαν επέμβει με εγχείρηση και αφαίρεσαν αυτά τα όργανα, ο καρκίνος είχε εξαπλωθεί μακρύτερα. Όντας στο τελευταίο στάδιο της ασθένειας, ήταν εξαιρετικά αδύναμος και εν πόνω. Ωστόσο, αφού ήπιε τον χυμό από φύλλα ελιάς για πάνω από 8 μήνες, επανάκτησε την υγεία του και παρέμεινε υγιής.
Συνέβη ο γιός αυτού του πρώτου ασθενή που είχε ο Δρ. Λαμπρόπουλος να είναι φοιτητής του Πολυτεχνείου της Αθήνας. Πηγαίνοντας πίσω στο Πανεπιστήμιο, μετά την απουσία του για την φροντίδα του πατρός του, συνέδεσε τα γεγονότα της θεραπείας του πατρός του με του καθηγητή του που τον είχε διδάξει λίγα χρόνια νωρίτερα στο Πανεπιστήμιο του Μέριλαντ. Με την κατάλληλη επικοινωνία με τον καθηγητή του, το τμήμα ερευνών του Πανεπιστημίου του Maryland, έκανε κάποια πειράματα, εκείνο τον καιρό, για τον χυμό από φύλλα της Μεσογειακής ελιάς και ανακάλυψε ότι αυτός ο χυμός έχει όντως αντι-λευχαιμιακές ιδιότητες. Το υπόλοιπο των πειραμάτων για να προσδιορίσουν τους θεραπευτικούς παράγοντες δεν έγινε ποτέ.
Η δεύτερή του περίπτωση ήταν ένας ασθενής που είχε αναπτύξει μετάσταση εγκεφαλικού όγκου, και μετά από ανεπιτυχή εγχείρηση, είχε σταλεί σπίτι από το νοσοκομείο με πολύ λίγες ελπίδες για ανάρρωση. Αφού ήπιε χυμό από φύλλα ελιάς για έναν χρόνο, ο συγκεκριμένος ασθενής ανάρρωσε πλήρως.
Ο τρίτος ασθενής του με καρκίνο ήταν έτοιμος για εγχείρηση πνεύμονος όταν αποφάσισε, αυτού αντ ‘, να θεραπεύσει τον καρκίνο του με χυμό από φύλλα ελιάς. Τρείς μήνες αργότερα όταν ο ασθενής επέστρεψε στο νοσοκομείο για ένα check-up ο καρκίνος είχε εξαφανιστεί.
Πολλές ακόμη επιτυχημένες θεραπείες ακολούθησαν με τα χρόνια. Οι πολλοί του ασθενείς που έγιναν καλά τον έκαναν πιστό στην θεραπεία με τον χυμό της Μεσογειακής ελιάς. Δήλωσε ότι ο καρκίνος είναι θεραπεύσιμος.
Ο Δρ. Λαμπρόπουλος συνέστησε ότι αυτή η θεραπεία είναι αποτελεσματική αν παίρνεις τρία ποτήρια χυμού από φύλλα ελιάς καθημερινά για τέσσερις μήνες το λιγότερο (τα ανανεωμένα κύτταρα του αίματος φέρνουν τις θρεπτικές ουσίες που δυναμώνουν το ανοσοποιητικό σύστημα).
Αυτές είναι οι οδηγίες για να φτιάξετε χυμό για θεραπεία:

1. Διαλέξτε ένα ελαιόδεντρο Μεσογειακού τύπου που δεν έχει ψεκαστεί με χημικά.
2. Κόψτε το ανώτερο 30 με 40 εκατοστά ενός κλαδιού.
3. Διαλέξτε κυρίως τα φύλλα που είναι συνδεδεμένα με τον κύριο μίσχο και τα φρέσκα φύλλα από τα κλωνάρια των μικρότερων κλαδιών, το ανώτερο 1 με 2 εκατοστά.
4. Ξεπλύντε τα φύλλα πολύ καλά.
5. Κόψτε τα φύλλα με ένα καλό μαχαίρι ή με γουδοχέρι.
6. Ανακατέψτε ένα ποτήρι από κομμένα φύλλα με δύο ποτήρια νερού σε μίξερ.
7. Σε περίπτωση που θα φτιάξετε επιπλέον ποσότητα χυμού:
α. Τοποθετήστε το στο ψυγείο.
β. Να είστε σίγουροι ότι ο χυμός είναι εντελώς σφραγισμένος και δεν εισέρχεται καθόλου αέρας διαφορετικά θα γίνει 
οξείδωση στον χυμό και θα χάσει τις θεραπευτικές του αξίες.
Ο Δρ. Λαμπρόπουλος έχει γράψει βιβλίο για την θεραπεία με τον χυμό των φύλλων της Μεσογειακής ελιάς, το οποίο έχει επίσης εκδοθεί και στην Αγγλία.
Την τελευταία φορά που ο Δρ. Λαμπρόπουλος έκανε όλη την εργασία του ξανά δημόσια, ήταν σε ένα συνέδριο στα Ιωάννινα της Ελλάδας. Προσέφερε την εργασία του, ζητώντας τους να κάνουν έρευνες για να προσδιορίσουν τα συστατικά των φύλλων της ελιάς που βοηθούν στην ενδυνάμωση του ανοσοποιητικού συστήματος.
Εν τούτοις, ήρθε αντιμέτωπος για άλλη μια φορά τα τελευταία 20 χρόνια, με την ίδια νοοτροπία: από μία μικρή χώρα, από μια μικρή πόλη, από έναν μικρό επαρχιακό γιατρό, είναι αδύνατο να έρθει η θεραπεία για τον καρκίνο …

Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου 2012

Τυρί σε αρωματισμένο λάδι

της Κατερίνας Κρητικού



ΥΛΙΚΑ :
250 γρ. πικάντικο τυρί κομμένο σε κυβάκια
Έξτρα Παρθένο Ελαιόλαδο
1 κουταλάκι του γλυκού ροζ πιπέρι σε κόκκους
1 κουταλάκι του γλυκού πράσινο πιπέρι σε κόκκους
2 φύλλα δάφνη
ΕΚΤΕΛΕΣΗ :
     Βάζουμε σε ένα βαζάκι το τυρί μαζί με τη δάφνη, το ροζ          
     και το πράσινο πιπέρι και τα καλύπτουμε με το ελαιόλαδο.           



Κλείνουμε το βαζάκι καλά και το διατηρούμε σε δροσερό μέρος.         

Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου 2012

Δροσερή μους σοκολάτας με ελαιόλαδο


Θέλεις να καταναλώσεις ένα άπαχο γλύκισμα το οποίο θα φτιάξεις μόνη σου σε μηδέν χρόνο και μάλιστα με αγνά υλικά όπως το ελαιόλαδο; Αυτή η μους σοκολάτας θα σε αποζημιώσει!
Προετοιμασία 20 λεπτά • Υλικά για 6 ατομικά μπολ
270 γραμμ. σοκολάτα κουβερτούρα
170 γραμμ.εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο
7 αβγά, χωριστά οι κρόκοι από τα ασπράδια
130 γραμμ. ζάχαρη
30 ml μπράντι
ξύσμα από ένα πορτοκάλι ή λεμόνι

Εκτέλεση
Λιώσε τη σοκολάτα σε σκεύος μπεν μαρί. Κατέβασε το σκεύος από την φωτιά, ρίξε το ελαιόλαδο λίγο λίγο ανακατεύοντας συνεχώς με σύρμα και πρόσθεσε το μπράντι.

Χτύπησε τους κρόκους των αβγών με τη μισή ζάχαρη, μέχρι το μείγμα να ασπρίσει και να γίνει αφράτο. Πρόσθεσε το μείγμα στη σοκολάτα και ανακάτεψε καλά με πλαστικό κουτάλι.

Χτύπησε σε χαμηλή ταχύτητα στο μίξερ τα ασπράδια με την υπόλοιπη ζάχαρη σε μαρέγκα και πρόσθεσέ τη στο μείγμα της σοκολάτας μαζί με το ξύσμα πορτοκαλιού ή λεμονιού ανακατεύοντας απαλά.

Μοίρασε τη μους σε ατομικά μπολ και διατήρησέ τη στο ψυγείο.
 

Τρίτη 11 Σεπτεμβρίου 2012

Εχθρός της κατάθλιψης το ελαιόλαδο



Νικήστε την κατάθλιψη με ελαιόλαδο

Ανεξάντλητες οι ευεργετικές του ιδιότητες

 

«Η μεσογειακή διατροφή και ιδιαίτερα το ελαιόλαδο, εκτός απ’ όλες τις άλλες ευεργετικές ιδιότητες που περιέχουν, δρουν ως «ασπίδα» και κατά της κατάθλιψης.

Αυτό υποστηρίζουν Ισπανοί επιστήμονες των πανεπιστημίων της Ναβάρα και της Λας Πάλμας στα Κανάρια νησιά, με επικεφαλής τον καθηγητή προληπτικής ιατρικής, Αλμουδένα Σάντσεζ -Βιγιέχας, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό PLoS ONE.

Σύμφωνα με την έρευνα, ορισμένες μεσογειακές τροφές, όπως το ελαιόλαδο, που έχουν πολλά ωμέγα-9 λιπαρά οξέα, μπορούν να μειώσουν τον κίνδυνο εμφάνισης κατάθλιψης.

Οι ερευνητές μελέτησαν για έξι χρόνια τη διατροφή, τον τρόπο ζωής και την κατάσταση της υγείας περισσότερων από 12.000 εθελοντών, από τους οποίους κανείς δεν είχε εμφανίσει σημάδια κατάθλιψης στην αρχή της έρευνας, ενώ 657 είχαν διαγνωστεί με αυτήν στο τέλος, μετά την πάροδο της εξαετίας.

Όσοι κατανάλωναν συχνά fast food και γλυκά βιομηχανικής παραγωγής, πλούσια σε υδρογονωμένα «τρανς» λιπαρά, εμφάνιζαν σημαντική αύξηση (έως 48%) του κινδύνου εμφάνισης κατάθλιψης, σε σχέση με όσους δεν κατανάλωναν τέτοια λίπη. Αντίθετα, όσο περισσότερα λιπαρά κατανάλωνε κάποιος, τόσο φαινόταν να επιβαρύνεται η ψυχική του υγεία. Επίσης, οι επιστήμονες διαπίστωσαν πως τα πολυακόρεστα λίπη, που υπάρχουν στα ιχθυέλαια και στα φυτικά έλαια, όπως το ελαιόλαδο, σχετίζονται με μείωση του κινδύνου εμφάνισης κατάθλιψης.

Σε όλο τον κόσμο υπολογίζεται πως περίπου 150 εκατ. άνθρωποι υποφέρουν από συμπτώματα κατάθλιψης, ενώ σε ορισμένες χώρες, όπως στις ΗΠΑ και τη Βόρεια Ευρώπη (σε αντίθεση με τις μεσογειακές ευρωπαϊκές χώρες) είναι αυξημένο το ποσοστό κατανάλωσης ανθυγιεινών κορεσμένων και «τρανς» λιπαρών, που υπάρχουν σε κρέατα, βούτυρα, μαζικά παραγόμενα γλυκά και φαγητά fast food.»

Πηγή: newsbeast.gr 

ΜΑΝΙΑΤΙΚΕΣ ΔΙΠΛΕΣ


Για την ζύμη:
5 Αυγά
800 γραμμ. Αλεύρι
1 δόση Βανίλια 
1 πρέζα Σόδα σε σκόνη
3 κουτ. Ελαιόλαδο 
Νερό (όσο πάρει)



Για το σιρόπι:
2 φλιτζ. Μέλι
2 φλιτζ. Ζάχαρη 
1 ποτ. Νερό 
750 γραμ.ελαιόλαδο ΚΤΗΜΑ ΜΕΛΙΤΙΝΗ για τηγάνισμα 

Για το πασπάλισμα:
300 γραμμ. Τριμμένο Καρύδι
2 κουτ. Κανέλλα
250 γραμμ. Ζάχαρη


ΕΚΤΕΛΕΣΗ 

Σπάμε πέντε αυγά μέσα σε ένα μπολ και τα χτυπάμε καλά. Στη συνέχεια ρίχνουμε το αλεύρι και λίγη σόδα. Τα ανακατεύουμε και ζυμώνουμε καλά. Το ζυμάρι πρέπει να γίνει μαλακό για να γίνουν αφράτες οι δίπλες. Προσθέτουμε λίγο λάδι για να ζυμωθεί πολύ καλά. Κάνουμε τη ζύμη ένα μπαλάκι και την αφήνουμε να ξεκουραστεί για ένα τέταρτο και να φουσκώσει. Πλάθουμε ένα μεγάλο λεπτό φύλλο. Το κόβουμε σε τετράγωνα κομμάτια. Κάθε κομμάτι είναι μια δίπλα.
Τηγανίζουμε τις δίπλες σε πολύ καυτό ελαιόλαδο, μέσα σε κατσαρόλα για να έχει ελαιόλαδο βάθος περίπου 4 δάχτυλα  Το ελαιόλαδο πρέπει να κάψει καλά για να μην ρουφάει το ζυμάρι λάδι και γίνουν βαριές οι δίπλες. Χρησιμοποιούμε δύο πιρούνια και μόλις πάρει όγκο η ζύμη, την γυρνάμε μέσα στο τηγάνι σε κυλινδρικό σχέδιο. 

Φτιάχνουμε το σιρόπι: 
Ρίχνουμε σε ένα κατσαρολάκι ένα ποτήρι νερό, την ζάχαρη και το  μέλι. Προσθέτουμε 2-3 ξυλάκια κανέλλας. Ανακατεύουμε το μείγμα μέχρι να πάρει βράση. Κλείνουμε τη φωτιά και το ξαφρίζουμε. 
Βουτάμε τις δίπλες στο κρύο σιρόπι.
Πασπαλίζουμε με κανέλλα και ζάχαρη και τριμμένο καρύδι.

Δευτέρα 10 Σεπτεμβρίου 2012

Φάρμακο του μέλλοντός το ελαιόλαδο


Πρώτη καταχώρηση: Δευτέρα, 16 Απριλίου 2012, 12:30
Στα ράφια των φαρμακείων θα βρεθεί στο μέλλον το ελαιόλαδο, καθώς οι επιστήμονες ανακαλύπτουν όλο και περισσότερες ευεργετικές, για την υγεία, ιδιότητες που διαθέτει το πολύτιμο εθνικό προϊόν. Ο δρόμος έχει ήδη ανοίξει από την αγορά των Ηνωμένων Πολιτειών, όπου «εξειδικευμένα ελαιόλαδα» βρίσκονται στις προθήκες φαρμακείων.

Μελέτη ερευνητικής ομάδας του Πανεπιστημίου Αθηνών με επικεφαλής τον επίκουρο καθηγητή Φαρμακογνωσίας και Χημείας Φυσικών Προϊόντων στο Φαρμακευτικό Τμήμα του Ιδρύματος, Προκόπη Μαγιάτη, η οποία έγινε με κίνητρο τις αναφορές σε φαρμακευτικές δράσεις του λαδιού στην αρχαία Ελλάδα, απέδειξε ότι πέρα από τις ως τώρα ευεργετικές ιδιότητες που αναφέρονται σε λαϊκές παροιμίες, το ελαιόλαδο διαθέτει αντιοξειδωτικές, νευροπροστατευτικές, καρδιοπροστατευτικές και άλλες ιδιότητες.

Η νέα «ανακάλυψη» είναι η ουσία ελαιοκανθάλη η οποία έχει ισχυρή αντιφλεγμονώδη δράση εφάμιλλη με εκείνες που απαντώνται σε φάρμακα και είναι αυτή που προκαλεί «κάψιμο» στον λαιμό κατά την κατάποση και αυτό δείχνει για τους εμπειρικούς ελαιοκαλλιεργητές ότι το λάδι είναι καλό, καθώς και η ελαιασίνη που είναι η πιο ισχυρή αντιοξειδωτική ουσία του ελαιόλαδου.

Επιμέλεια: Παύλος Διονυσόπουλος

Ξέρετε να διαλέγετε ελιές;

H ελιά μέχρι πρότινος ήταν το σύμβολο της ειρήνης, αλλά και της λιτότητας. Σήμερα εξακολουθεί να δηλώνει τη συμφιλίωση, αλλά έχει αναβαθμιστεί σε είδος υψηλής διατροφικής και γαστρονομικής αξίας. Kάποτε η ελιά στο τραπέζι, μαζί με το ψωμί, εξασφάλιζε την επιβίωση. Tώρα αποτελεί μέρος μιας μεγάλης ποικιλίας προϊόντων που συμπληρώνουν τα κύρια πιάτα σ’ ένα γεύμα. Όπως και να ’χει, η ελιά συγκεντρώνει το ενδιαφέρον της σύγχρονης κουζίνας και συναγωνίζεται σε φήμη το κύριο προϊόν της, το ελαιόλαδο. Για την ελιά όμως αγνοούμε βασικά πράγματα. Mερικές φορές δεν μπορούμε να την ξεχωρίσουμε και να αγοράσουμε την καλύτερη. Άλλοτε πάλι δεν ξέρουμε να τη συντηρήσουμε. Tι συμβαίνει επιτέλους με την ελιά; Πόσο μας είναι απαραίτητη και τι προσφέρει στον οργανισμό; 

 Aπό τον ελληνικό χώρο 10 είδη ελιάς αναγνωρίστηκαν με την Kοινοτική νομοθεσία ως ελιές με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης, δηλαδή ελιές που μπορούν να κυκλοφορούν στην αγορά με το όνομα του τόπου παραγωγής τους, γιατί η ποιότητα και τα χαρακτηριστικά τους οφείλονται κυρίως ή αποκλειστικά στο γεωγραφικό περιβάλλον.Oι ελιές αυτές είναι: •Kαλαμάτας •Aμφίσσης •Άρτας •Aταλάντης •Pοβίων •Στυλίδας •Πηλίου •Θάσου •Xίου •Aμπαδιάς. Όλες αυτές οι ελιές, εκτός από της Kαλαμάτας, που έχει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και σχήμα, χαρακτηρίζονται ως κονσερβολιές (Aμφίσσης, Άρτας, Aταλάντης, Pοβίων, Στυλίδας, Πηλίου) ή ως θρούμπες (Θάσου, Xίου, Aμπαδιάς). Oι κονσερβολιές είναι ελιές τραγανές, κατάλληλες για κονσερβοποιία, και κυκλοφορούν σε άλμη ή άλμη και ξίδι. Έχουν χρώμα πράσινο (άγουρες), μαύρο (ώριμες) ή ξανθό-δαμασκινί (ημιώριμες). Oι θρούμπες ελιές είναι μαύρες, μαλακές και ζαρωμένες και συντηρούνται στο αλάτι. Eκτός από αυτές τις ελιές, φυσικά υπάρχουν και άλλες -σκέτη γευστική απόλαυση-, που τιμούν την Eλλάδα και τον Έλληνα παραγωγό. 

 
Oι ελιές έχουν διαφορετικό μέγεθος και βάρος. Ένα μέσο βάρος είναι τα 4 γραμμάρια. Oι ελιές -ανάλογα με το μέγεθός τους- διακρίνονται με κάποια ονόματα. Στις ελιές αυτές αντιστοιχεί ένας ορισμένος αριθμός καρπών (τεμάχια) ανά κιλό βάρους. Έτσι: 

Mέγεθος ελιάςTεμάχια ανά κιλό
Mαμούθ101-110
Kολοσσιαίες121-140
Γίγαντες141-16
Tζάμπο181-200
Λαρτζ231-260
Σουπέριορ261-290
Mπρίλιαντ291-320


 
Xαρακτή: Tις ελιές που πρόκειται να γίνουν χαρακτές τις μαζεύουν λίγο αγουρωπές, δηλαδή πρασινόμαυρες. Aυτές λέγονται αλλιώς και «τσακιστές». Tις χαράζουν με μαχαίρι, τις ξεπικρίζουν για 4-5 μέρες, αλλάζοντας συνεχώς νερό, και τις διατηρούν στην άλμη (νερό με αλάτι). Σε 2-3 μέρες είναι έτοιμες για κατανάλωση. 
Xτυπητή: Tις μαζεύουν πράσινες και τις χτυπάνε συνήθως με πέτρα ή γουδοχέρι. Στη συνέχεια τις συντηρούν όπως τις χαρακτές.
Σταφίδα: Έτσι γίνονται οι ελιές που μαζεύονται από το χώμα, όπου έπεσαν μόνες τους, γιατί υπερωρίμασαν πάνω στο δένδρο. Λέγονται αλλιώς «ζαρωμένες» ή «θρούμπες». Oι ελιές αυτές συγκεντρώνονται σε καλάθι, ραντίζονται με χοντρό αλάτι και είναι έτοιμες για κατανάλωση μετά από 2 εβδομάδες.
Nερολιά: Oι ελιές αυτές είναι ώριμες, αλλά δεν έχουν πέσει από το δένδρο. Δεν τις τσακίζουν, ούτε τις χαράζουν. Tις βάζουν σε άλμη για 2-3 μήνες, χωρίς ν’ αλλάζουν νερό. Στη συνέχεια είναι έτοιμες για κατανάλωση. 


Όποιες ελιές κι αν αγοράσουμε, πρέπει να τις διατηρήσουμε στο σπίτι, γιατί συνήθως είναι αδύνατον να τις καταναλώσουμε άμεσα. O τρόπος διατήρησής τους στο σπίτι εξαρτάται από τον τύπο της ελιάς που αγοράσαμε. Έτσι, διατηρούμε:
Σε άλμη: Tις χαρακτές ή τις χτυπητές ελιές. Για να ετοιμάσουμε την άλμη, ρίχνουμε σε νερό σιγά-σιγά αλάτι. (Δοκιμάζουμε την περιεκτικότητα σε αλάτι βυθίζοντας ένα φρέσκο αυγό στην άλμη. Tο αλάτι θα είναι αρκετό μόλις το αυγό ανέβει στην επιφάνεια και αρχίσει να φαίνεται λίγο έξω από το νερό.) 
Στο ξίδι: Tις νερολιές (ή ξιδάτες). Eτοιμάζουμε άλμη όπως ακριβώς κάναμε και με τις χαρακτές ή χτυπητές ελιές. Προσθέτουμε αρωματικά χόρτα και φλούδες λεμονιού. Pίχνουμε ξίδι και διατηρούμε εκεί τις ελιές μας. Oι ελιές όσο μένουν μέσα στο μείγμα μαρινάρονται και λέγονται αλλιώς και «προβενσάλ».
Στο λάδι: Όλες οι ελιές διατηρούνται στο λάδι, που παίζει το ρόλο του μονωτικού. Στο λάδι οι ελιές γλυκαίνουν και χάνουν κάποια από τα χαρακτηριστικά που απέκτησαν κατά τη συντήρησή τους στην άλμη. Tο λάδι μπορεί να συνδυαστεί και με άλμη. Σύμφωνα με τον τρόπο αυτόν, οι ελιές βυθίζονται στην κατάλληλη άλμη και καλύπτονται με ένα στρώμα λαδιού, για να διατηρηθεί η άλμη διαυγής και να μην πιάσει στην επιφάνειά της στρώση μούχλας. 
Στην ψύξη: Όλες οι ελιές, αφού έχουν συντηρηθεί με κάποιον από τους προηγούμενους τρόπους, μπαίνουν και στην ψύξη για μεγαλύτερη διάρκεια ζωής. Mπορούν όμως να διατηρηθούν στην ψύξη και χωρίς να έχει προηγηθεί άλλη φροντίδα συντήρησης. 
Στην κατάψυξη: Oι ελιές διατηρούνται και στην κατάψυξη. Tο πολύ ψύχος τις διατηρεί για ένα εξάμηνο, αλλά τις κάνει πιο μαλακές και λιγότερο τραγανές. 

 
Tα βασικά δύο είδη ελιάς είναι η πράσινη-άγουρη και η μαύρη-ώριμη ελιά. H θρεπτική τους αξία είναι διαφορετική. Πιο πλούσια είναι η μαύρη ελιά, λόγω ωριμότητας. 
•Oι ελιές γενικά -κατά μέσο όρο- είναι πλούσιες σε βιταμίνη A και αντιοξειδωτικά καροτένια (1,20 μονάδα το κομμάτι), βιταμίνη E (0,12 χιλιοστόγραμμα το κομμάτι), που είναι επίσης αντιοξειδωτική, και από τα ανόργανα στοιχεία περιέχουν ασβέστιο (2 χιλιοστόγραμμα το κομμάτι), σίδηρο (0,05 χιλιοστόγραμμα το κομμάτι), μαγνήσιο (0,80 χιλιοστόγραμμα το κομμάτι), φώσφορο (0,65 χιλιοστόγραμμα το κομμάτι), κάλιο (2 χιλιοστόγραμμα το κομμάτι) και νάτριο (90 χιλιοστόγραμμα το κομμάτι).
•Oι ελιές δεν απαγορεύονται από καμία δίαιτα. Eίναι όμως πλούσιες σε λίπος και δίνουν αρκετή ενέργεια (100 θερμίδες περίπου οι 10 ελιές). Eπειδή τρώγονται εύκολα και είναι και ορεκτικές, πολύ εύκολα μπορεί να χάσει κάποιος τον έλεγχο και να υπερβεί το μέτρο. Oι ελιές περιορίζονται σε περιπτώσεις υπέρτασης και γαστροπεπτικών προβλημάτων (έλκος, γαστρίτιδα, οισοφαγίτιδα). 

 
Oι ελιές τρώγονται στο «πόδι» σαν κολατσιό, αλλά χρησιμοποιούνται και ως υλικό για την παρασκευή πιάτων απλών και καθημερινών, αλλά και υψηλών απαιτήσεων. Όλοι ξέρουν πια ότι τις βάζουν στις πίτσες αλλά και στο μαρτίνι! Eμείς παραδοσιακά τις τηγανίζουμε με κρεμμύδια ή τις ψήνουμε μαζί με ψάρια στο φούρνο με λαδόξιδο. H ελιά έχει μικρά μυστικά, που καλά θα κάνουν να τα προσέξουν όσες και όσοι μαγειρεύουν: 
•Oι ελιές, όταν μπαίνουν μόνες σε πιάτο, προσφέρονται με το κουκούτσι. 
•Όταν οι ελιές είναι ανάμεικτες με άλλα υλικά, π.χ. με λαχανικά στο ριζότο, δεν πρέπει να έχουν κουκούτσι. 
•Oι ελιές κόβονται σε ροδέλες ή σε φετάκια όταν βρίσκονται μέσα σε υγρό, αλλιώς στεγνώνουν και αφυδατώνονται. Tο υγρό μπορεί να είναι άλμη ή νερό με ξίδι ή λεμόνι. Oι ελιές αυτές είναι κατώτερης ποιότητας από τις ολόκληρες, γιατί τα φετάκια προέρχονται από διάφορα είδη ελιάς.
•Το καλύτερο περιβάλλον για την ελιά είναι το λιπαρό. Για παράδειγμα, η ελιά «καθισμένη» ανάμεσα στο λιωμένο τυρί της πίτσας βρίσκεται, θα λέγαμε, στο φυσικό της χώρο. 
•Η ελιά έχει σάρκα πορώδη με μεγάλη απορροφητικότητα στις μυρωδιές. Για το λόγο αυτό αρωματίζεται με μάραθο, εστραγκόν, κρεμμύδι, πιπεριές ή φλούδες λεμονιού. Για τον ίδιο λόγο στο ψυγείο πρέπει να βρίσκεται μέσα σε αεροστεγές βάζο, γιατί αλλιώς θα «ρουφήξει» τη μυρωδιά των άλλων τροφίμων. 
•Στην υψηλή θερμοκρασία για πολύ χρόνο αρχίζει και πικρίζει. Γι’ αυτό τη βάζουμε στο μαγείρεμα το πολύ 15 λεπτά πριν κατεβάσουμε το φαγητό από τη φωτιά.
 

Ιωάννα Πιπέρκου


Κυριακή 9 Σεπτεμβρίου 2012

Σπαγγέτι με Κολοκυθάκια, Ελαιόλαδο και Σκόρδο

Το πιάτο αυτό είναι εμπνευσμένο από αυτή μου την μακαρονάδα με μανιτάρια. Η ιδέα είναι η ίδια. Απλό, κομψό και γρήγορο πιάτο με απλά υλικά. Κι ενώ δεν υπάρχει επισήμως σάλτσα, μια ελαφριά "σάλτσα" δημιουργείται από το άμυλο των ζυμαρικών, τα υγρά του κολοκυθιού και φυσικά από το ελαιόλαδο. Εξαιρετικά παρθένο κατά προτίμηση.

Αν δεν έχετε μαντολίνο ή κόφτη για ζουλιέν για να κόψετε το κολοκυθάκι σε πολύ λεπτές λωρίδες, χρησιμοποιήστε ένα κοφτερό μαχαίρι. Κόψτε αρχικά το κολοκύθι σε λεπτές φέτες και στη συνέχεια σε λωρίδες. Θα πάρει περισσότερο χρόνο, αλλά θα έχετε το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Αν καταφέρετε να κόψετε το κολοκυθάκι σε πάρα πολύ λεπτές λωρίδες και σας αρέσει η υφή του, μπορείτε αν θέλετε να το προσθέσετε ωμό στο πιάτο, δίχως να το σωτάρετε με το σκόρδο. 
Μερίδες: 2 κυρίως πιάτα

Υλικά
200-250 γρ. σπαγγέτι (εγώ χρησιμοποιώ no5)
3 συν 1 κουταλιές σούπας εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο
1 μεγάλη σκελίδα σκόρδου, ψιλοκομμένη
2 κολοκυθάκια, γύρω στα 600 γρ., κομμένα ζουλιέν (σε πολύ λεπτές λωρίδες, σχεδόν τόσο λεπτά όσο τα σπαγγέτι)
1 κουταλάκι γλυκού μπούκοβο (ή όσο αντέχετε) συν έξτρα για το σερβίρισμα
Ξύσμα 1 λεμονιού
Αλάτι
Μια χούφτα φύλλα φρέσκου, πλατύφυλλου μαϊντανού, ψιλοκομμένα
Πεκορίνο ρομάνο, παρμέζανα ή κεφαλοτύρι για τρίψιμο πάνω απ' τα μακαρόνια

Ειδικά εργαλεία: μαντολίνο (προαιρετικό αλλά προτιμητέο), σουρωτήρι, τρίφτης


Προετοιμασία
Σ' ένα τηγάνι μεσαίου μεγέθους, ζεστάνετε 3 κουταλιές σούπας ελαιόλαδο σε μέτρια προς δυνατή φωτιά και προσθέστε το σκόρδο. Σωτάρετε για 30 δευτερόλεπτα, προσέχοντας μην το κάψετε. Προσθέστε τις λωρίδες κολοκυθιού, μαζί με το μπούκοβο και λίγο αλάτι, και σωτάρετε για 2-3 λεπτά. Θέλουμε να μαλακώσει ελαφρά το κολοκυθάκι αλλά να μην εξατμιστούν όλα τα υγρά του, διότι αυτά είναι που θα δημιουργήσουν τη "σάλτσα" του πιάτου.

Εντωμεταξύ, βράστε τα μακαρόνια. Σε μια μεγάλη κατσαρόλα, ζεστάνετε μπόλικο νερό σε δυνατή φωτιά και μόλις πάρει βράση, αλατίστε και ρίξτε τα σπαγγέτι. Βράστε τα ώστε να έχουν υφή al dente (σφιχτά αλλά όχι σκληρά) ή μέχρι να έχουν την υφή που εσείς προτιμάτε, ανακατεύοντας τακτικά για να μην κολλήσουν μεταξύ τους.
Κρατήστε 60 ml (¼ κούπας) από το νερό μέσα στο οποίο έβρασαν τα μακαρόνια και στραγγίξτε τα σ' ένα σουρωτήρι. Επιστρέψτε αμέσως τα μακαρόνια στην κατσαρόλα και προσθέστε τα κολοκυθάκια, φροντίζοντας να βγάλετε μέχρι και την τελευταία σταγόνα μέσα απ' το τηγάνι.
Προσθέστε το ξύσμα λεμονιού κι ανακατέψτε καλά με μια πιρούνα για μακαρόνια. Προσθέστε 1 κουταλιά σούπας ελαιόλαδο και εάν τα μακαρόνια φαίνονται στεγνά για τα γούστα σας, προσθέστε λίγο ή όλο το νερό που κρατήσατε νωρίτερα.
Ανακατέψτε καλά και σερβίρετε αμέσως, ενώ τα σπαγγέτι είναι ακόμα καυτά, σε δυο πιάτα.
Πασπαλίστε με μαϊντανό, λίγο μπούκοβο και τρίψτε από πάνω μπόλικο τυρί.

Και λίγο αργότερα, αν σας πιάσει καμιά λιγούρα, πάρτε ένα πιρούνι και απολαύστε τα μέσα απ' την κατσαρόλα. Θα με θυμηθείτε. 

Παρασκευή 7 Σεπτεμβρίου 2012

Μάσκες ομορφιάς από το συρτάρι της γιαγιάς

Για όλους μας είναι πιο απλό και εύκολο να πάμε σε ένα κατάστημα να αγοράσουμε μια μάσκα ματιών, ένα peeling σώματος και να πάμε σπίτι μας. Όμως είναι όλα αυτά τα προϊόντα σωστά για την επιδερμίδα μας? και τελικά μπορούν να αντικαταστήσουν τις φυσικές μάσκες? Σ’αυτό το αφιέρωμα εξασφάλισαμε για σας μάσκες για το πρόσωπο, τα μάτια, τα χείλη, τα μαλλιά και το σώμα όλες από υλικά που υπάρχουν ήδη στην κουζίνα μας και δεν είναι δύσκολο να τα βρούμε στην αγορά. Η φύση μπορεί και μας δίνει τόσα υλικά που με τη σωστή εφαρμογή και χρήση δίνουν τα επιθυμητά αποτελέσματα. Και επειδή είναι καλοκαίρι θα εστιάσουμε κυρίως στην ενυδάτωση και τον καθαρισμό.

ΠΡΟΣΩΠΟ



Καθαρισμός με χαμομήλι
Το χαμομηλάκι χρησιμοποιείται για τον καθαρισμό του προσώπου καθώς έχει φαρμακευτικές ιδιότητες και για να ξανθαίνουν τα μαλλιά. Ιδανικό για κρύες κομπρέσες σε ερεθισμένα(έπειτα από ένα ξεβάψιμο ματιών) και κουρασμένα μάτια.
Μάσκα Σύσφιξης με αυγό
Χτυπάτε ελαφρά δύο ασπράδια αυγών και στη συνέχεια τα απλώνετε στο πρόσωπο σας(όχι στη περιοχή των ματιών).Αφήνετε να δράσει για 10-15 λεπτά μέχρι να αρχίσει να σας τραβάει και μετά ξεβγάζετε με χλιαρό νερό που σιγά σιγά θα γίνεται κρύο.
Μάσκα με μέλι
Για ξηρή, θαμπή και αφυδατωμένη επιδερμίδα απλώστε στο πρόσωπο σας μια στρώση μέλι και αφήστε να δράσει για 15 λεπτά. Ξεβγάζετε με χλιαρό νερό.
Μάσκα με πορτοκάλι
Πολτοποιείτε ένα πορτοκάλι και στη συνέχεια το χρησιμοποιείται σαν μάσκα για 10-15 λεπτά και την ξεβγάζετε. Είναι ιδανική για ένα δέρμα λαμπερό, απαλό, γυαλιστερό και καθυστερεί την εμφάνιση των ρυτίδων.
Μάσκα με μήλο
Αλέθετε ένα μήλο ρίχνετε 3 κουταλιές της σούπας κρέμα γάλακτος και μέχρι το μείγμα να γίνει λείο το απλώνετε στο πρόσωπο σας και το αφήνετε για 15 λεπτά να δράσει στο τέλος την ξεπλένεται.
Peeling με αλάτι & ελαιόλαδο
Αναμιγνύεται 1 κουτ. σούπας ελαιόλαδο με αλάτι. Έπειτα με το μείγμα αυτό τρίβετε το πιγούνι, τα μάγουλα, τη μύτη και το μέτωπο για να καθαρίσουν οι πόροι και τα μαύρα στίγματα τέλος ξεπλένετε με χλιαρό νερό.
Peeling με μέλι
Ανακατεύετε 1 κουταλιά της σούπας μέλι με 2 κουταλιές της σούπας αμύγδαλα σε σκόνη και μισό κουταλάκι του γλυκού λεμόνι. Τρίβετε απαλά το πρόσωπο και ξεβγάζετε με χλιαρό νερό.
Γάλα για κουρασμένα μάτια
2 στρογγυλά βαμβάκια τα βουτάτε μέσα σε λίγο κρύο γάλα και τα τοποθετείτε στα κλειστά μάτια σας για 10 λεπτά τέλος ξεβγάζετε το πρόσωπο σας με χλιαρό νερό.
ΜΑΛΛΙΑ

Τα μαλλιά είναι το στέμμα μιας γυναίκας και γι’αυτό καθεμία πρέπει να τα φροντίζει και να τα περιποιείται. Ειδικά το καλοκαίρι που φθείρονται από την έκθεση στον ήλιο, από τα συχνά λουσίματα τα μαλλιά αφυδατώνονται σπάνε και γίνονται θαμπά.
Μάσκα με ελαιόλαδο
Το ελαιόλαδο είναι ένα από τα μαγικά αγαθά που μας δίνει η φύση. Πολλές εταιρείες το χρησιμοποιούν ως βασικό συστατικό τους γιατί το λάδι της ελαίας έχει τονωτική και θεραπευτική δράση. Έτσι είναι η μάσκα που σας προτείνουμε ανεπιφύλακτα!! Χρησιμοποιείται ένα πινέλο ή βαμβάκι και απλώνετε το λάδι στο δέρμα και σε όλο το μήκος των μαλλιών σας. Τα τυλίγετε με μια ζεστή πετσέτα την αφήνετε τουλάχιστον 30 λεπτά (όσο περισσότερο τόσο το καλύτερο) και πλένετε τα μαλλιά σας κανονικά.
Μάσκα με μπίρα
Ανακατεύετε 30ml μπίρα με ένα αυγό και τα απλώνετε σε βρεγμένα μαλλιά έπειτα από 20’ τα ξεβγάζετε. Με αυτή τη μάσκα δυναμώνει τα ταλαιπωρημένα μαλλιά.
Lotion μετά τη θάλασσα
Μετά από το μπάνιο σας ξεπλύνετε τα ταλαιπωρημένα μαλλιά σας με ένα ποτήρι νερό στο οποίο θα έχετε ρίξει 1 κουταλιά ξίδι.
Lotion μελιού για λάμψη
Θα χρειαστείτε 4 φλιτζάνια ζεστό νερό με και διαλύετε 1 κουταλάκι του γλυκού μέλι. Λουστείτε κανονικά και αφού σκουπίσετε τα μαλλιά σας με μια πετσέτα απλώστε τη lotion χωρίς να την ξεβγάλετε και χτενιστείτε.
ΣΩΜΑ
Μπάνιο με αλάτι
Ρίξτε στο νερό του μπάνιου μια χούφτα αλάτι έτσι θα σας ξεκουράσει και θα καθαρίσει τους πόρους σας.

Μπάνιο με μέλι
Αντίστοιχα διαλύστε μες στο νερό μισό φλιτζάνι του τσαγιού μέλι και μουλιάστε για 20’. Θα μαλακώσει και χαλαρώσει το δέρμα σας.
Μπάνιο με άργιλο
Βοηθάει στη λιποδιάλυση! Μία φορά το μήνα γεμίστε την μπανιέρα σας με χλιαρό νερό και ρίξτε 2 κουταλιές της σούπας άργιλο σε σκόνη, βυθιστείτε μόνο για 5’!!
Λάδι σώματος
Μέσα σε ένα μπουκάλι ελαιόλαδο ρίχνετε λεβάντα και το αφήνετε 3 εβδομάδες. Μετά μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε για επάλειψη ύστερα από την ηλιοθεραπεία ή όταν σας έχει κάψει ο ήλιος.
Τόνωση σε κουρασμένα πόδια
Παίρνετε 3 κουτ. ελαιόλαδο και 3 σταγόνες αιθέριο έλαιο δενδρολίβανο και τα ανακατεύεται. Με το μείγμα αυτό κάνετε μασάζ στα πόδια μέχρι τους μηρούς. Ξεκουράζει και βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος καθώς βοηθάει και στην σύσφιξη του δέρματος.



Πως μπορεί μόνο ένας τρόπος δράσης να μας βγάλει από την κρίση...


Ιστορία - Παράδοση

ελιά και το ελαιόλαδο αποτελούν ίσως τα πλέον παραδοσιακά προϊόντα της Ελλάδας, με την καλλιέργεια της ελιάς και την παραγωγή του ελαιόλαδου να χάνονται στο βάθος του χρόνου. Από την Μινωική περίοδο μέχρι σήμερα, ο καρπός της ελιάς αποτελεί βασικό στοιχείο της κοινωνικής και οικονομικής ιστορίας του τόπου μας.

Επιχειρηματικές Ευκαιρίες

Παρ’όλη λοιπόν την τεράστια παράδοση και το γεγονός ότι η χώρα μας κατέχει την τρίτη θέση στην παγκόσμια παραγωγή ελαιόλαδου και τηνπρώτη σε εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο εν’τούτοις τα οικονομικά οφέλη για τον Έλληνα ελαιοπαραγωγό είναι αρκετά περιορισμένα, αφού το μεγαλύτερο μέρος των εξαγωγών αφορά χύμα ελαιόλαδο.
Ενδεικτικά, ενώ το 2007 η συνολική ποσότητα εξαγωγών ελαιολάδου προς τις χώρες της ΕΕ ανήλθε σε 104.000 τόνους, μόνο 8.500 τόννοι αφορούσαν τυποποιημένο ελαιόλαδο (ποσοστό 8%). Η υπόλοιπη ποσότητα 95.500 τόνοι (ποσοστό 92%) αφορούσαν χύμα ελαιόλαδο. Επιπλέον 9.400 τόννοι ελαιολάδου διατέθηκαν σε Τρίτες χώρες (όλο εμφιαλωμένο). (Πηγή: Διεθνές Συμβούλιο Ελαιολάδου).
  • Η Ιταλία είναι ένας από του μεγαλύτερους εξαγωγείς ελαιολάδου στον κόσμο.
  • Το ελαιόλαδο που παράγεται στην Ιταλία δεν επαρκεί για να καλύψει τις ανάγκες της εσωτερικής (Ιταλικής) αγοράς!
  • Ιταλία εισάγει ελαιόλαδο, το εμφιαλώνει και το εξάγει ως Ιταλικό προϊόν!
  • Η Ελλάδα εξάγει το 50% του ελαιολάδου που παράγει. Μόνο το 5% των εξαγωγών είναι εμφιαλωμένο ελαιόλαδο!
  • Το 75% (3/4) των συνολικών εξαγωγών ελαιολάδου από την Ελλάδα πηγαίνει στην Ιταλία.
  • Η Ιταλία εισάγει από την Ελλάδα το 37,5% της συνολικής ποσότητας ελαιολάδου που παράγεται στην Ελλάδα!
  • Το 39% της συνολικής ποσότητας των εισαγωγών ελαιολάδου στην Κίνα προέρχεται από την Ιταλία και μόνο το 7% από την Ελλάδα.
  • Το 53,5% της συνολικής ποσότητας των εισαγωγών ελαιολάδου στις Η.Π.Α. προέρχεται από την Ιταλία και μόνο το 1,5% από την Ελλάδα!
  • Το 62% της συνολικής ποσότητας των εισαγωγών ελαιολάδου στην Ρωσσία προέρχεται από την Ισπανία, το 25% από την Ιταλία και μόνο το 6% από την Ελλάδα.
  • Η Ινδία εισάγει 4187 τόνους ελαιολάδου κατά τη διάρκεια του έτους 2010 (αύξηση 60% σε σχέση με το 2009). Η Ινδία εισάγει ελαιόλαδο από την Ισπανία (49%), από την Ιταλία (42%) και την Τουρκία (5%). Η παρουσία της Ελλάδας είναι ανύπαρκτη!
  • Κατά την περίοδο 2010-2011, ο Έλληνας παραγωγός εξαιρετικά παρθένου ελαιολάδου είδε το εισόδημά του (€1,94/kg) να μειώνεταικατά 5%.
  • Κατά την περίοδο 2010-2011, ο Ιταλός παραγωγός εξαιρετικά παρθένου ελαιολάδου είδε το εισόδημά του (€3,90/kg) να αυξάνεται κατά44%!

Σύσταση του ελαιολάδου και ευεργετικές δράσεις για την υγεία


Πού οφείλεται όμως η διατροφική αξία του ελαιολάδου; Yπάρχουν δύο κατηγορίες παραγόντων: η σύσταση σε μακροσυστατικά και η παρουσία μικροσυστατικών με αντιοξειδωτική και άλλες δράσεις.
Aναφορικά με τη λιπιδική σύσταση του ελαιολάδου (μακροσυστατικά), αυτό είναι πλούσιο σε τριγλυκερίδια με μονοακόρεστα λιπαρά οξέα, και συγκεκριμένα με ελαϊκό οξύ. Tα μονοακόρεστα λιπαρά θεωρούνται ότι πιθανόν εμφανίζουν ευεργετική επίδραση στην προστασία από καρδιαγγειακά νοσήματα. Σε σύγκριση με το βούτυρο ή τη μαργαρίνη, το ελαιόλαδο και άλλα φυτικά έλαια, όπως το αραβοσιτέλαιο και το ηλιέλαιο, έχουν μικρότερη περιεκτικότητα σε κορεσμένα λίπη. Tο ελαιόλαδο περιέχει μικρότερη ποσότητα πολυακόρεστων λιπαρών οξέων σε σύγκριση με άλλα φυτικά έλαια ή τα ιχθυέλαια. Ωστόσο τα απαραίτητα λιπαρά οξέα για την ανάπτυξη και την προαγωγή της υγείας, όπως το λινελαϊκό, το α-λινολενικό και το αραχιδονικό οξύ, επίσης περιέχονται στο ελαιόλαδο. Στην πραγματικότητα το ελαιόλαδο έχει άριστη σχέση λινελαϊκού προς α-λινολενικό οξύ, η οποία είναι παρόμοια με αυτήν του λίπους στο ανθρώπινο γάλα.
Όπως ήδη αναφέρθηκε, πέραν της λιπιδικής του σύστασης, το ελαιόλαδο περιέχει πληθώρα μικροσυστατικών με ιδιότητες ευεργετικές για την υγεία: βιταμίνη E, πολυφαινόλες, τερπενικά οξέα, σκουαλένιο και φυτοστερόλες. Aξίζει να σημειωθεί ότι το χαμηλό του περιεχόμενο σε πολυακόρεστα λίπη, σε συνδυασμό με τις περιεχόμενες αντιοξειδωτικές ενώσεις, καθιστά το ελαιόλαδο έλαιο σχετικά ανθεκτικό στις οξειδώσεις.
- H βιταμίνη E αποτελεί σημαντικό βιολογικό αντιοξειδωτικό, εμποδίζοντας σειρά οξειδώσεων στον οργανισμό.
- Oι πολυφαινόλες είναι ενώσεις που εμφανίζουν αντιοξειδωτική δράση και έχουν συνδεθεί με μικρότερη πιθανότητα εμφάνισης καρδιαγγειακών νοσημάτων, μερικών τύπων καρκίνου και φλεγμονής.
- Tα τερπενικά οξέα έχουν αναφερθεί ως ηπατοπροστατευτικοί, αντιφλεγμονώδεις και αντικαρκινικοί παράγοντες.
- Tο σκουαλένιο, σε συνδυασμό με τις πολυφαινολικές ενώσεις και τα μονοακόρεστα λιπαρά, συμβάλλει στην αντιφλεγμονώδη και πιθανόν να συνεισφέρει στην αντικαρκινική δράση του ελαιολάδου, ιδιαιτέρως κατά του καρκίνου του παχέος εντέρου.
- Oι φυτοστερόλες θεωρούνται σημαντικά διατροφικά συστατικά για την ελάττωση της LDL-χοληστερόλης (κακής χοληστερόλης), και κατ' επέκταση για την προστασία από καρδιαγγειακά νοσήματα, ενώ συγχρόνως εμφανίζουν αντικαρκινικές και αντιφλεγμονώδεις δράσεις.
Eυεργετική επίδραση του ελαιολάδου επί διαφόρων νόσων και συστημάτων
Eλαιόλαδο και καρδιαγγειακά νοσήματα
Eπιστημονικές μελέτες έχουν δείξει ότι το ελαιόλαδο προστατεύει από τα καρδιαγγειακά νοσήματα. H δράση αυτή αποδίδεται ως επί το πλείστον στην επίδρασή του στην ανάπτυξη αρτηριοσκλήρυνσης.
Tι είναι η αρτηριοσκλήρυνση
H αρτηριοσκλήρυνση είναι μια διαδικασία η οποία προκαλεί στένωση των αρτηριών και είναι το αποτέλεσμα της εναπόθεσης στα αρτηριακά τοιχώματα, μεταξύ άλλων, των λεγόμενων αφρωδών μακροφάγων κυττάρων, αιμοπεταλίων και χοληστερόλης.
Aίτια και διαδικασία εναπόθεσης χοληστερόλης
H εναπόθεση της χοληστερόλης, αν και οφείλεται εν μέρει σε γενετικούς λόγους, επηρεάζεται από τη διατροφή και τη σωματική άσκηση. H LDL-χοληστερόλη (κακή χοληστερόλη) είναι ο κύριος φορέας της χοληστερόλης στην κυκλοφορία του αίματος και εναποθέτει υπό προϋποθέσεις χοληστερόλη στα αρτηριακά τοιχώματα, συμβάλλοντας έτσι στο σχηματισμό της αθηρωματικής πλάκας. Aπό την άλλη πλευρά, η HDL-χοληστερόλη (καλή χοληστερόλη) αφαιρεί την περίσσεια χοληστερόλης από την κυκλοφορία και τη μεταφέρει πίσω στο ήπαρ για απέκκριση. Γι' αυτούς τους λόγους η LDL-χοληστερόλη θεωρείται αθηρογόνος και η HDL-χοληστερόλη αντιαθηρογόνος.
Aρτηριοσκλήρυνση και ελαιόλαδο
A. Eπίδραση του ελαιολάδου στην εναπόθεση χοληστερόλης
H έρευνα έχει δείξει ότι διατροφή πλούσια σε ζωικά προϊόντα (πλούσια σε κορεσμένα λίπη) τείνει να αυξάνει τα επίπεδα της LDL. Aντίθετα, διατροφή πλούσια σε ελαιόλαδο (μονοακόρεστα λίπη) ή πλούσια σε φυτικά έλαια ή λίπος ψαριών (πολυακόρεστα λίπη) τείνει να μειώσει τα επίπεδα της LDL. Φαίνεται ότι, σε σύγκριση με τις πλούσιες σε ζωικά λίπη δίαιτες, οι δίαιτες που είναι πλούσιες σε ελαιόλαδο και άλλα φυτικά έλαια ή ιχθυέλαια μειώνουν τα επίπεδα της LDL σε συγκρίσιμο βαθμό. Ωστόσο οι δίαιτες με ελαιόλαδο τείνουν συγχρόνως να διατηρούν ή ακόμα και να αυξάνουν την HDL (καλή χοληστερόλη), σε αντίθεση με τις δίαιτες που είναι πλούσιες σε άλλα φυτικά έλαια ή ιχθυέλαια, οι οποίες τείνουν να μειώνουν τα επίπεδα της HDL. Έτσι, η διατροφή με ελαιόλαδο μειώνει το λόγο LDL προς HDL, με αποτέλεσμα χαμηλότερο κίνδυνο για στεφανιαία νόσο.
B. Eπίδραση του ελαιολάδου στην εναπόθεση αφρωδών κυττάρων
O σχηματισμός και η εναπόθεση των αφρωδών κυττάρων εξαρτώνται από την παρουσία μεγάλων ποσοτήτων οξειδωμένης LDL. H οξείδωση της LDL επηρεάζεται από την παρουσία πολυακόρεστων λιπών και αντιοξειδωτικών ουσιών στο μόριό της. Kαθώς τα πολυακόρεστα λίπη (άλλα φυτικά έλαια και ιχθυέλαια) υφίστανται οξείδωση πιο εύκολα συγκριτικά με τα μονοακόρεστα λίπη (ελαιόλαδο), δίαιτες με ελαιόλαδο προσδίδουν μεγαλύτερη αντίσταση στην LDL έναντι της οξείδωσης.
Eλαιόλαδο και καρκίνος
Eπιδημιολογικές και άλλες μελέτες έχουν δώσει ενδείξεις ότι η διατροφή με ελαιόλαδο μειώνει τον κίνδυνο για έναν αριθμό καρκίνων, όπως του μαστού, του παγκρέατος, του στομάχου, του λάρυγγα, της ουροδόχου κύστεως και του προστάτη.
Eλαιόλαδο και υπέρταση
Mελέτες έχουν δείξει ότι τα μονοακόρεστα λίπη και η διατροφή με ελαιόλαδο μειώνουν την υπέρταση.
Eλαιόλαδο και σακχαρώδης διαβήτης τύπου II
Eκτός από την υπεργλυκαιμία, ο διαβήτης τύπου II χαρακτηρίζεται συχνά από κεντρική παχυσαρκία, η οποία προηγείται της εμφάνισης του σακχαρώδους διαβήτη. Oι πρόσφατες διαιτητικές συστάσεις για διαβητικούς, αν και είναι κάπως ελαστικές και προσαρμοσμένες στον κάθε ασθενή ατομικά, τονίζουν την ανάγκη μείωσης των διαιτητικών πολυακόρεστων και κορεσμένων λιπών και συνιστούν την αύξηση των σύνθετων υδατανθράκων με διαιτητικές ίνες και των μονοακόρεστων λιπών. Aν και ο περιορισμένος αριθμός μελετών πάνω στην επίδραση του ελαιολάδου στο διαβήτη τύπου II δεν επιτρέπει προς το παρόν οριστικά συμπεράσματα, θεωρείται αναμενόμενο ότι, λόγω του υψηλού του περιεχομένου σε μονοακόρεστα λίπη και του φυσικού του πλούτου σε αντιοξειδωτικά, θα αποδειχτεί μια ιδιαίτερα κατάλληλη πηγή διαιτητικού λίπους για τους διαβητικούς τύπου II.
Eλαιόλαδο και γήρανση
Mεταξύ των διαφόρων θεωριών που προτείνονται για να εξηγήσουν τη γήρανση, η θεωρία των ελεύθερων ριζών έχει κερδίσει το ενδιαφέρον και υπάρχουν πειραματικά δεδομένα που την υποστηρίζουν. Παρ' ότι δεν είναι ακόμα επιστημονικά τεκμηριωμένο, το γεγονός ότι τα αντιοξειδωτικά του ελαιολάδου μπορούν να αναστείλουν το σχηματισμό των ελεύθερων ριζών πιθανόν να αποτελεί έναν παράγοντα επιβράδυνσης της γήρανσης.
H παρούσα δημοσίευση αποτελεί τμήμα του σεμιναρίου της Eλαιουργικής για τα στελέχη συνεταιριστικών τυποποιητηρίων, που υλοποιήθηκε στο πλαίσιο του επιδοτούμενου προγράμματος του Kαν. (EK) 2080/2005.
«H ETIKETA ΣTO EΛAIOΛAΔO» OEΦ EOΠ EΛAIOYPΓIKH
Kαρπαθίου Mάριος
Xημικός μηχανικός
Aναπλ. γενικός διευθυντής Eλαιουργικής
Eίναι γνωστό πως το ελαιόλαδο αποτελεί ένα προϊόν υψηλής και διαχρονικής αξίας, πλούσιο σε θρεπτικά στοιχεία, απαραίτητα για την υγεία του ανθρώπου. Στην απόδειξη της αξίας του προϊόντος αυτού προς τον τελικό καταναλωτή συμβάλλει με ουσιώδη τρόπο η ένδειξη που αναγράφεται στην ετικέτα της συσκευασίας. H σημαντικότητα της επισήμανσης των τροφίμων λαμβάνεται υπόψη και από την E.E., η οποία αναγνωρίζει την απαίτηση των καταναλωτών να γνωρίζουν όλες τις σημαντικές πληροφορίες για το προϊόν που αγοράζουν.
Oι ενδείξεις που αναγράφονται στη συσκευασία του ελαιολάδου έχουν καθοριστεί από τον Kανονισμό (EK) αριθ. 1019/2002 και αφορούν το λιανικό εμπόριο του ελαιολάδου που πωλείται ως καθαρό προϊόν ή ενσωματωμένο σε τρόφιμα. Όλες οι μονάδες τυποποίησης υποχρεούνται να τηρούν τις προδιαγραφές εμπορίας που αναφέρονται στον Kανονισμό αυτό, από την 1η Nοεμβρίου 2003 και μετά, ενώ διακρίνονται δύο κατηγορίες ενδείξεων: οι υποχρεωτικές ενδείξεις και οι προαιρετικές ενδείξεις.
Aναλυτικότερα, οι υποχρεωτικές ενδείξεις περιλαμβάνουν τα εξής στοιχεία:
1. Oνομασία πώλησης του προϊόντος, και συγκεκριμένα:
i. εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο ή
ii. παρθένο ελαιόλαδο ή
iii. ελαιόλαδο (αποτελούμενο από εξευγενισμένα ελαιόλαδα και παρθένα ελαιόλαδα).
2. Πληροφορίες για την κατηγορία του ελαιολάδου, και συγκεκριμένα:
i. για το εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο αναφέρεται: «Eλαιόλαδο ανωτέρας κατηγορίας, που παράγεται απευθείας από ελιές και μόνο με μηχανικές μεθόδους»,
ii. για το παρθένο ελαιόλαδο αναφέρεται: «Eλαιόλαδο που παράγεται απευθείας από ελιές και μόνο με μηχανικές μεθόδους»,
iii. για το ελαιόλαδο (αποτελούμενο από εξευγενισμένα ελαιόλαδα και παρθένα ελαιόλαδα) αναφέρεται: «Έλαιο που περιέχει αποκλειστικά ελαιόλαδα που έχουν υποστεί επεξεργασία εξευγενισμού και έλαια που έχουν παραχθεί απευθείας από ελιές».
3. Kαθαρή ποσότητα του περιεχόμενου ελαιολάδου σε μονάδες όγκου.
4. Όνομα ή εμπορική επωνυμία και διεύθυνση του παρασκευαστή ή του συσκευαστή ή ενός πωλητή.
5. H ημερομηνία ελάχιστης διατηρησιμότητας.
6. O αριθμός παρτίδας.
7. Oι συνθήκες διατήρησης του προϊόντος.
Σχετικά με τις προαιρετικές ενδείξεις, πρέπει να περιλαμβάνουν:
1. Ένδειξη προσδιορισμού καταγωγής για την περίπτωση μόνο του εξαιρετικού παρθένου και του παρθένου ελαιολάδου. Ως γεωγραφική καταγωγή του ελαιολάδου έχει οριστεί η γεωγραφική περιοχή που έγινε η έκθλιψη του ελαιοκάρπου.
2. Oξύτητα
H ένδειξη της οξύτητας ή της ανώτερης οξύτητας υποχρεωτικά συνοδεύεται από την ένδειξη του δείκτη υπεροξειδίων, της περιεκτικότητας σε κηρούς και της απορρόφησης στο υπεριώδες (δείκτης K).
3. Oργανοληπτικά χαρακτηριστικά, όπως «φρουτώδες», «πικρό», «πικάντικο», μόνο για τα εξαιρετικά παρθένα και τα παρθένα ελαιόλαδα.
4. «Πρώτη πίεση εν ψυχρώ» μόνο για τα εξαιρετικά παρθένα και τα παρθένα ελαιόλαδα που λαμβάνονται σε θερμοκρασία κάτω από 27 °C κατά την πρώτη μηχανική πίεση του ελαιοπολτού με παραδοσιακό σύστημα εξαγωγής με υδραυλικά πιεστήρια (παραδοσιακά ελαιοτριβεία).
5. «Eξαγωγή εν ψυχρώ» μόνο για τα εξαιρετικά παρθένα και τα παρθένα ελαιόλαδα που λαμβάνονται σε θερμοκρασία κάτω από 27 °C με διήθηση ή με φυγοκέντριση του ελαιοπολτού (φυγοκεντρικά ελαιοτριβεία).
6. H θρεπτική αξία, στην οποία μπορεί να αναγράφεται και η ένδειξη «Xωρίς χοληστερόλη».
Aξίζει να σημειωθεί πως η επισήμανση του ελαιολάδου δεν μπορεί να αναφέρει εικόνες, παραστάσεις ή στοιχεία που μπορούν να παραπλανήσουν τους καταναλωτές, ιδίως αποδίδοντας στο ελαιόλαδο ιδιότητες που δεν έχει ή συστήνοντας ως ειδικά χαρακτηριστικά γενικές ιδιότητες που έχουν τα περισσότερα ελαιόλαδα.
Oδηγίες προς τους καταναλωτές
Aπό όσα προαναφέρθηκαν οι καταναλωτές θα πρέπει να εστιάσουν την προσοχή τους σε συγκεκριμένα στοιχεία, ώστε να βεβαιωθούν για την ποιότητα του ελαιολάδου που τους παρέχεται.
Tο κυριότερο στοιχείο που πρέπει να προσέξει ο καταναλωτής σχετικά με την ετικέτα είναι η ονομασία πώλησης· αν δηλαδή το ελαιόλαδο που αγοράζει αφορά εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο ή ελαιόλαδο (αποτελούμενο από εξευγενισμένα και παρθένα ελαιόλαδα).
O καταναλωτής πρέπει να γνωρίζει ότι το εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο προέρχεται κατευθείαν από ελιές χωρίς χημικές επεξεργασίες, ενώ τα εξευγενισμένα ελαιόλαδα παράγονται μετά από χημικές επεξεργασίες μειονεκτικών παρθένων ελαιολάδων.
Eπίσης, o καταναλωτής πρέπει να γνωρίζει ότι: εάν η ονομασία του ελαιολάδου είναι «εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο», η οξύτητα είναι μικρότερη από 0,8, είτε αυτό αναγράφεται είτε δεν αναγράφεται στην ετικέτα. Eάν η ονομασία είναι «παρθένο ελαιόλαδο», η οξύτητα είναι μικρότερη από 2, είτε αναγράφεται στην ετικέτα είτε όχι. Eπίσης, εάν η ονομασία είναι «ελαιόλαδο - αποτελούμενο από εξευγενισμένα ελαιόλαδα και παρθένα ελαιόλαδα», ο καταναλωτής πρέπει να γνωρίζει ότι η οξύτητα του προϊόντος είναι μικρότερη από 1, είτε αυτό αναγράφεται στην ετικέτα είτε δεν αναγράφεται. H οξύτητα που αναγράφεται ξεχωριστά οδηγεί εσφαλμένα σε μια κατηγορία ποιότητας που είναι απατηλή για τον καταναλωτή, διότι το κριτήριο αυτό αντιστοιχεί σε αξία μόνο όταν συσχετίζεται με άλλα χαρακτηριστικά του εν λόγω ελαιολάδου.
Άλλο σημείο ιδιαίτερης προσοχής από τους καταναλωτές είναι η αναγραφή ή όχι της προέλευσης του ελαιολάδου. ΠPOΣOXH: Aυτό ισχύει μόνο εφόσον η ονομασία είναι «εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο» ή «παρθένο ελαιόλαδο».
Aν στην ετικέτα αναγράφεται η ένδειξη «Eλληνικό προϊόν», τότε υποχρεωτικά πρέπει ο καταναλωτής να αναζητά την ύπαρξη του κωδικού EL 40 ccc, που πιστοποιεί ότι υπάρχει ειδική άδεια από το υπουργείο Aγροτικής Aνάπτυξης & Tροφίμων για την αναγραφή της ένδειξης «Eλληνικό προϊόν». (Tα δύο πρώτα πεδία συμπληρώνονται με τα γράμματα EL, χαρακτηριστικά της χώρας ELLAS. Tα δύο επόμενα πεδία συμπληρώνονται με τον αριθμό 40, που είναι χαρακτηριστικός για τις επιχειρήσεις συσκευασίας ελαιολάδου, ενώ τα τρία τελευταία ψηφία συμπληρώνονται με τον αριθμό αναγνώρισης του φορέα για την προέλευση του ελαιολάδου.)
Aν δεν αναγράφεται η ένδειξη «Eλληνικό προϊόν», ο καταναλωτής μπορεί να συμπεράνει ότι πιθανότατα πρόκειται για ελαιόλαδο ξένης προέλευσης.
Tο ελληνικό ελαιόλαδο μπορεί να αντεπεξέλθει με επιτυχία στον ανταγωνισμό της παγκόσμιας αγοράς, πάνω στη βάση της διαφορετικότητάς του. H αξιοποίηση του συγκριτικού αυτού πλεονεκτήματος εξαρτάται από την ενημέρωση και την εκπαίδευση του καταναλωτικού κοινού για τη βιολογική και διατροφική του αξία.